اهمیت تغذیه بر سلامتی
ارتقای سلامت نیاز به تغذیه خوب و سبک زندگی مناسب دارد که با هم به سلامتی مردم کمک می کند. در سال‌های اخیر، تعداد زیادی از تحقیقات علمی نشان داده‌اند که چگونه استفاده از یک رژیم غذایی صحیح و خوردن غذاهای سالم می‌تواند بیماری‌های غیرواگیر مانند سکته قلبی، سرطان و دیابت را کاهش دهد.
در سال‌های اخیر، متخصصان تغذیه به طور فزاینده‌ای پروتکل‌های غذایی را در نظر گرفته‌اند که به جای ارزیابی اثرات مفید یک غذا، اهمیت بیشتری به هماهنگی بین غذاهای مختلف می‌دهد. بسیاری از مطالعات همبستگی بین الگوهای غذایی را ارزیابی کرده‌اند و پیشنهاد کرده‌اند که چگونه ترکیب‌های خاصی از غذاها اثرات مفید واضح‌تری نسبت به یک غذا به تنهایی دارند.
بنابراین، پیروی از یک رژیم غذایی با کیفیت بالا و غنی از انواع ویتامین ها، به جای یک مدل غذا غنی از یک ماده غذایی مانند غلات، تبدیل به یک استراتژی غذایی مناسب برای پیشگیری از بسیاری از بیماری ها می شود. نشان داده شده است که رژیم‌هایی مانند رژیم مدیترانه‌ای، رویکردهای غذایی برای توقف پرفشاری خون واین رژیم با تاخیر در تخریب عصب خطر کمتر ابتلا به بیماری آلزایمر مرتبط هستند . این روش های تغذیه ای نیاز به مصرف متعادل انواع غذاها، به ویژه سبزیجات، حبوبات، حبوبات، مرغ و ماهی را دنبال میکند.
رژیم مدیترانه ای چیست؟
رژیم مدیترانه ای یک پروتکل تغذیه ای است که با غذاهای غنی از مانند پلی فنول ها مشخص می شود که شامل مصرف زیاد غذاهای گیاهی مانند میوه، سبزیجات، میوه های خشک و روغن زیتون است. در عوض، مصرف محدود گوشت قرمز و گوشت فرآوری شده، کره، الکل (شراب قرمز) و نوشیدنی های شیرین را شامل می شود. در طول سال‌ها، بسیاری از کارهای علمی بر عملکرد سالم رژیم غذایی در کاهش بروز بسیاری از بیماری‌ها از جمله سرطان، سندرم متابولیک و بیماری عصبی تاکید کرده‌اند. نتیجه ان، اثرات نامطلوبی مانند افزایش خطر فشار خون، ، سندرم متابولیک، چاقی شکمی، و چربی خون بالا، در افرادی که رژیم‌های غذایی حاوی غذاهای غنی از چربی، قند و پروتئین را دنبال می‌کنند، مشاهده شده است.
اهمیت رژیم غذایی و فواید مصرف مکمل های غذایی در مواقع ضروری برای سلامتی و پیشگیری از بیماری های متعدد در مطالعات علمی متعددی ثبت شده است. داده های علمی متعددی وجود ارتباط بین دریافت مواد مغذی خاص یا مکمل های غذایی و پیشگیری از بیماری های مزمن مانند سرطان، پوکی استخوان و بیماری های قلبی را نشان می دهد. تحقیقات بالینی متعدد نشان داده اند که چگونه می توان از بسیاری از بیماری های مزمن به سادگی با یک رژیم غذایی سالم جلوگیری کرد، به عنوان مثال، رژیم غذایی با محتوای چربی اشباع شده و کلسترول کم، مقدار محدود سدیم، و برعکس، با درصد بالایی از غذاهای با منشا گیاهی .
مکمل غذایی یکی از روش ها برای داشتن تغذیه سالم است
اکثر ریزمغذی‌ها در ثبت اتحادیه اروپا در مورد ادعاهای تغذیه و سلامت گنجانده شده‌اند و در عملکرد سیستم ایمنی، به ویژه در پاسخ ایمنی نقش دارند . مکمل غذایی به مواد اماده ای اطلاق می‌شود که برای تامین مواد مغذی موجود در رژیم غذایی در نظر گرفته شده است. این محصولی است که به طور کلی به صورت خوراکی مصرف می شود، دارای یک یا چند ماده برای تکمیل رژیم غذایی است و غذا محسوب نمی شود. این می تواند یک ماده استخراج شده از منابع غذایی یا یک ترکیب مصنوعی باشد و می تواند حاوی یک یا چند مورد از مواد غذایی زیر باشد: ویتامین ها، مواد معدنی، گیاهان یا سایر مواد گیاهی و اسیدهای آمینه. بنابراین، دسته‌های اصلی مکمل‌های غذایی عبارتند از ویتامین‌ها، مواد معدنی غذایی، پروتئین‌ها و اسیدهای آمینه، اسیدهای چرب ضروری، پروبیوتیک‌ها و محصولات طبیعی .
در برخی شرایط، دریافت کنترل شده ریزمغذی‌ها ی مکمل می‌تواند برای بیماری‌های غیرواگیر مانند سرطان، دیابت، بیماری‌های قلبی عروقی و بیماری‌های تنفسی که از علل اصلی مرگ و میر در سطح جهانی محسوب می‌شوند، را از بین ببرد. مطالعات مشاهده ای اغلب ارتباط معکوس بین مصرف زیاد میوه، سبزیجات، ماهی و خطر بیماری را گزارش کرده اند. این داده ها نشان می دهد که چگونه ویتامین ها و مواد معدنی خاص می توانند این اثرات مفید را داشته باشند .
ترکیبات مکمل غذایی از چیست؟
تغذیه نامناسب و کمبود ریزمغذی ها بر سلامتی تأثیر منفی می گذارد. اگرچه بهبود کیفیت مصرف غذا برای رفع این مشکلات ضروری است، مکمل های غذایی ویا غنی سازی مواد غذایی می تواند به رفع نیازهای کسانی که در معرض کمبود هستند کمک کند. مکمل های غذایی به طور گسترده مورد استفاده قرار می گیرند و در صورت مصرف صحیح می توانند سلامت را بهبود بخشند. داده های علمی نشان می دهد که چگونه برخی از مکمل ها می توانند سلامت را از طریق اقدامات مختلف بهبود بخشند. محبوب ترین مکمل های غذایی مولتی ویتامین ها، کلسیم و ویتامین های B، C و D هستند. برای مثال، کلسیم از سلامت استخوان ها حمایت می کند و ویتامین D به جذب کلسیم کمک می کند.
تا چند سال پیش، مطالعات علمی در مورد مکمل های غذایی گسترده نبود. بنابراین، دانش در مورد اثرات آنها محدود بود. استفاده از مکمل ها در طول 30 سال گذشته به طور قابل توجهی افزایش یافته است، و آنها هنوز هم موضوع مورد توجه مصرف کنندگان هستند . این محصولات در اشکال مختلف (کپسول، قرص، ژل نرم، کپسول ژلاتینی، مایعات، پودرها و آماده‌های جویدنی) موجود هستند. آنها به عنوان محصولات منفرد یا ترکیبی از نمک های معدنی، ویتامین ها، گیاهان دارویی، اسیدهای آمینه، اسیدهای چرب و سایر اجزای غذایی فروخته می شوند.
اگر تغذیه ما مناسب باشد استفاده از مکمل غذایی مجاز است؟
مصرف مکمل های غذایی حاوی املاح معدنی ضروری و ویتامین ها زمانی ضروری است که نیازهای غذایی از طریق رژیم غذایی تامین نشود. بدین گونه، نقش مکمل‌های غذایی، زمانی که نیاز غذایی از طریق رژیم غذایی کافی به دست آمده باشد، هنوز به شدت مورد بحث است. واقعیت این استکه اثرات مضر احتمالی در مورد برخی از ریزمغذی ها در صورت مصرف بیش از دوز توصیه شده، اثبات شده است.
حال ان که یک سری از محصولات تغذیه ای موجود در بازار حمایت تغذیه ای را برای افراد مبتلا به بیماری های مزمن ارائه می کنند، تحقیقات در مورد اثربخشی تعداد زیادی از مواد غذایی با هدف بهبود عملکرد ورزشی نیز در ادبیات علمی در حال انفجار است.
استفاده از مکمل های ورزشی برای بهبود عملکرد در ورزشکاران بسیار رایج است. عصاره گیاهان خوراکی ممکن است از آسیب سلولی مرتبط با استرس، تولید گونه های فعال اکسیژن و فرآیندهای فیزیولوژیکی مانند متابولیسم و التهاب جلوگیری کند . بنابراین تغذیه نقش اساسی در زندگی روزمره یک ورزشکار دارد و این به طور مثبت در بهزیستی روانشناختی و بالاتر از همه در عملکرد ورزشی منعکس می شود.
رویکردهای تغذیه ای خوب طراحی شده می تواند عملکرد ورزشی و ریکاوری پس از فعالیت های ورزشی را بهبود بخشد. نشان داده شده است که مصرف مناسب کربوهیدرات به استقامت بهتری دست می یابد، در حالی که مصرف همزمان پروتئین و کربوهیدرات پس از ورزش می تواند منجر به بهبودی بهتر شود .کمک‌های انرژی‌زای تغذیه‌ای موادی هستند که می‌توانند به ورزشکاران برای مقاصد رقابتی مزیتی بدهند، که عموماً برای بهبود متابولیسم انرژی و ترکیب بدن عمل می‌کنند. نشان داده شده است که مصرف بتا آلانین می تواند سطح کارنوزین عضلانی را در عضلات اسکلتی افزایش دهد.
